مزایای دیرگیر کننده
کندگیرکننده بسته به نوع آن، می تواند در ماندگاری کارآیی بتن، به تاخیر انداختن زمان گیرش و افزایش کارآیی اولیه نقش داشته باشد و همچنین فرآیند حمل و نقل خمیر بتن را تسهیل سازد، از دیگر مزایایی این ماده افزودنی شیمیایی در بتن می توان به موارد زیر اشاره کرد:
معایب دیرگیرکننده ها:
استفاده زیاد از ماده افزودنی شیمیایی کندگیرکننده به بتن، باعث ورود هوای اضافی به مخلوط می شود و زمان گیرش آن را به شدت با تاخیر روبه رو می سازد. برای همین در این گونه مواقع باید خمیر بتن را تا زمان استفاده مرطوب نگه داشت. البته استفاده بیش از اندازه از این ماده باعث فاسد شدن بتن می شود. همچنین احتمال دارد استفاده از دیرگیرکننده بر طراحی و روند بتن ریزی نیز تاثیر بگذارد.
دیر گیر کننده بتن بر ویژگی های بتن تازه تاثیر:
آرامش در روند گیرش باعث می شود تا بتن به تدریج در قالب جای گیرد و حباب های درشت و مضر از لایه های درونی به طرف سطح آمده و خارج شوند. این پدیده منجر به تولید بتنی با تخلخل و نفوذ پذیری کمتر می شود و در نتیجه آسیب پذیری بتن سخت شده بخصوص در مناطق دریایی کمتر خواهد بود. لازم به تاکید است که در موضوع دوام بتن نقش سایر افزودنی های بتن مانند مواد هوازا و کاهنده های آب غیر قابل
انکار است
گیرش های سریع یا ناهماهنگ بخش های مختلف بتن منجر به بروز ترک های حرارتی و جمع شدگی می شود. این پدیده در بتن های حاوی کندگیرکننده به شکل قابل ملاحظه ای کاهش می یابد. جمع شدگی در هنگام خشک شدن در بتن هایی که فرصت جاگیری بهتر در قالب را دارند کمتر است و به عبارت دیگر بخش عمده جمع شدگی در مرحله خمیری اتفاق می افتد
اگرچه افزایش مقاومت مکانیکی بتن سخت شده با طراحی دقیق اجزای بتن و کاهش آب مصرفی رابطه مستقیم دارد، ولی بتن های حاوی کندگیرکننده به دلیل گیرش یکنواخت و کاهش ترک های اجرایی و خشک شدن در مقایسه با بتن فاقد افزودنی، با وجود تاخیر در کسب مقاومت اولیه، انتظار می رود دارای مقاومت فشاری وخمشی دراز مدت بیشتری باشند .
خروج حباب های درونی بتن و جاگیری بهتر بتن باعث پیدایش سطوح صاف تر درون قالب و سطح نهایی و رویی بتن می شود. ضمن اینکه بتن های حاوی دیرگیرکننده بتن معمولا در برابر تغییر شکل و خزش پایداری بهتری از خود نشان می دهند