ترک خوردگی
ترک های ایجاد شده در مقاطع بتنی ممکن است بصورت سازه‌ای یا سطحی ایجاد باشند . اندازه عرض و عمق ترک‌های سطحی معمولا کمتر از چند میلی متر است. این ترک ها ممکن است به صورت ترک هایی تکی و نازک و یا بصورت شکاف هایی با الگوی نقشه مانند ظاهر شوند که اغلب ترک های مویی نامیده می شوند. تعداد کمی از ترک ها بصورت ترک سطحی یا ناشی از جمع‌شدگی هستند که معمولاً مشکلی ایجاد نمی کند.
ترک های سطحی می تواند ناشی از چرخه های ذوب و یخبندان، شیوه های اجرایی ضعیف و واکنش پذیری قلیایی سنگدانه باشند. واکنش پذیری قلیایی سنگدانه زمانی رخ می دهد که سنگدانه با سیمان واکنش داده و باعث ایجاد شبکه ای نقشه مانند از ترک‌ها شود.
اجرای بتن ریزی جدید بر روی بتن قدیمی نیز ممکن است باعث ایجاد ترک های سطحی شود. این امر به این دلیل رخ می دهد که بتن جدید به هنگام عمل‌آوری دچار جمع‌شدگی می‌شود.
ترک های سطحی بتن در مسیر آبریز باید تحت نظر قرار گیرند و در صورت خرابی بیشتر نیاز به ترمیم دارند. عرض ترک های سازه‌ای در بتن معمولاً بیش از 0.25 اینچ است. این نوع ترک‌ها با عمق بیشتری در بتن گسترش یافته و ممکن است تا انتها دیوار، دال یا سایر اجزای سازه ادامه یابند.
ترک‌های سازه‌ای اغلب در اثر نشست یا آسیب تکیه‌گاه‌های سازه بتنی براثر فرسایش ایجاد می‌شود. ترک های سازه‌ای ممکن است در اثر شدت عوامل جوی بدتر شوند.
شوره زدگی
گاهی ممکن است بر روی سطوح بتنی ، به خصوص دیوارهای مجاور مسیر آبریز، ماده سفید رنگی مانند شوره ایجاد شود که معمولاً در نزدیکی ترک ها مویی و یا ترک های نازک مشخص می شود.
شوره‌زدگی با نفوذ آب به داخل منافذ یا ترک‌های نازک بتن ایجاد شده و هنگامی که آب بخار می شود ، برخی از مواد معدنی موجود در خاک، بتن یا مصالح پرکننده، در سطح بتن باقی می ماند.
شوره زدگی مشکل سازه‌ای محسوب نمی‌شود. با این حال شوره زدگی سطوح بتنی باید کاملا تحت نظر بوده و کنترل شود چرا که در واقع این رخداد، میزان تراوش آب از طریق ترک‌های ریز بتن را نشان می‌دهد وعملا حاکی از وجود مشکلی در بتن است (مشکلاتی مانند زهکشی نامناسب پشت دیوار یا خرابی بتن.
همچنین تراوش آب به واسطه ترک‌های ریز دیوار باعث می شود که بتن در اثر سیکل‌های ذوب و یخبندان آب، بیشترمستعد خرابی باشد
.
.jpg)
